Jaka powinna być idealna kuweta?

Złote liczby:

W domu, w który mieszka jeden kot, powinny być przynajmniej dwie kuwety. Jeśli kotów jest więcej, ilość kuwet proporcjonalnie wzrasta wg zasady: Liczba kuwet = liczba kotów + 1
Zdarza się, że kilka kotów, ma do dyspozycji jedną kuwetę i to im wystarcza. Ale przy wystąpieniu problemu, dodanie dodatkowej kuwety jest pierwszym rozwiązaniem jakie warto rozważyć.
Warto wziąć pod uwagę również ilość kuwet względem metrażu,
tak aby na każde 50 m2 przypadała przynajmniej 1 kuweta.

Lokalizacja:

kuwet może być 10, ale jeśli stoją obok siebie, to kot traktuje je jak jedną wielką kuwetę! Z tego powodu warto aby każda stała w innym pomieszczeniu.
jeśli kot przemieszcza się między piętrami, warto aby miał do dyspozycji przynajmniej jedną kuwetę na każdym poziomie
w przypadku dużych powierzchni, ilość kuwet powinna być większa, nawet jeśli mamy tylko jednego kota, tak aby kot zawsze miał blisko.
miejsca z możliwością stałego dostępu – przeszkodą mogą być nie tylko drzwi, ale także inny kot, który blokuje dostęp
lokalizacja kuwet nie powinna znajdować się w bezpośrednim sąsiedztwie miejsc karmienia
i odpoczynku (wyjątkiem są klatki kennelowe, które celowo mają ograniczoną powierzchnię,
ale o tym kiedy indziej).
koty preferują miejsca osłonięte od tyłu, z możliwością obserwowania drogi ucieczki, dlatego nie zaleca się stawiania kuwety w ciasnych miejscach
jednocześnie lokalizacja powinna zapewniać spokój i intymność

Rozmiar:

większość kuwet dostępnych na rynku jest za mała, bardziej dostosowana do preferencji właścicieli niż potrzeb kota
kuweta powinna zapewniać kotu swobodny ruch w każdym kierunku i wygodne przyjmowanie pozycji
idealny rozmiar to minimum 2 długości kota x 1,5 długości jego ciała (mierząc bez ogona)
wysokość kuwety może zmieniać się z wiekiem, zawsze jednak kot powinien móc swobodnie wchodzić i wychodzić, bez konieczności wskakiwania (jest to szczególnie ważne u bardzo młodych kotów uczących się korzystania z kuwety i starszych zwierząt, które mogą mieć problemy z poruszaniem się)

Rodzaj:

preferowane są kuwety odkryte, kuwety zabudowane są często odrzucane, nawet po początkowym okresie akceptacji. Zabudowane kuwety z punktu widzenia kota mają szereg wad, w śród których znajdziemy gromadzenie się intensywnego zapachu na małej powierzchni, brak kontroli otoczenia, ograniczona możliwość przyjęcia wygodnej pozycji, niemożliwa ucieczka w górę.
stabilna konstrukcja pozwalająca kotu balansować na krawędziach bez ryzyka przewrócenia się
jako kuwety, dobrze sprawdzają się duże pojemniki do przechowywania. Można wśród nich wybierać zarówno pod kątem rozmiaru i wysokości. Dobrze sprawdzają się pojemniki na pościel ze względu na duże wymiary.

Podłoże:

żwirek drobny, miękki, niepylący, bezzapachowy
funkcja dobrego zbrylania ułatwia regularne sprzątanie
warstwa żwirku powinna mieć minimum 8 cm, aby umożliwić swobodne zagrzebywanie

Higiena kuwety:

koty wychodzące zazwyczaj zmieniają miejsca wypróżnień prawdopodobnie ze względów higienicznych, zapewne z tych samych powodów większość kotów niechętnie załatwia się do brudnej kuwety
wskazane jest aby odchody wybierać regularnie, nie rzadziej niż 1 x na dobę. Zdarza się, że kot odmówi korzystania z kuwety wielokrotnie, w takim wypadku musi mieć do dyspozycji więcej kuwet lub/i częstsze sprzątanie.
ze względów sanitarnych warto raz na jakiś czas dokonywać całkowitej wymiany podłoża, częstotliwość uzależniona jest od ilości kotów, zaleca się jednak aby robić to przynajmniej
1 x w miesiącu podczas gruntownego mycia i sprzątania kuwety
do mycia kuwety najlepiej wykorzystywać czystą, gorącą wodę oraz detergenty nie zawierające chloru i intensywnego zapachu

Oddawanie moczu i/lub kału poza kuwetą, to jeden z najczęściej zgłaszanym problemów przez właścicieli kotów. Warto zwrócić uwagę na to, że zaburzenia zachowania w tym zakresie są problemem, który stosunkowo łatwo można zdiagnozować i naprawić.
Dla zrozumienia zagadnienia, warto dowiedzieć się jak kształtują się kocie zachowania i jak wygląda cały „rytuał”.

Po narodzinach kocięta są całkowicie zależne od matki, nie tylko w zakresie pokarmu i ochrony, ale także oddawania moczu i kału. W pierwszych tygodniach życia, matka myjąc młode, masuje brzuszki i okolice intymne, powodując wypróżnienie. Tak jest do momentu kiedy młode zaczynają samodzielnie się poruszać i próbować stałych pokarmów. Późniejsze zachowania związane z wypróżnianiem, są mieszanką instynktu i zmian środowiskowych, które kształtują preferencje kota w stosunku do miejsc i rodzaju podłoża. Wpływ na częstotliwość defekacji ma między innymi dieta.
Przyjmuje się, że zdrowy kot oddaje mocz 2-3 razy dziennie, a kał zazwyczaj 1 raz dziennie, mniej więcej o stałej porze.

Wybierając wsad do kuwety lepiej zrezygnować z gruboziarnistych peletów lub sylikonowych kamyczków, które z założenia kłócą się z preferencjami kotów. Gruboziarniste lub ostre podłoże, może utrudniać przyjęcie wygodnej pozycji w trakcie defekacji, a także zakopywanie odchodów.
Zazwyczaj koty preferują miękkie, sypkie i drobnoziarniste podłoża takie jak piasek, ziemia lub trociny.

Przed oddaniem moczu kot wykopuje w podłożu dołek, nad którym następnie kuca. Po wszystkim następuje kontrola zapachu i zakopanie dołka i czasem ponowne obwąchanie. Przy oddawaniu kału pozycja ciała jest nieco wyższa, a oddanie kału trwa dłużej i nie zawsze jest on zasypywany.
W przypadku kiedy kot długo grzebie w żwirku, drapie okolice kuwety,
jest to wyraźny sygnał, że coś mu nie odpowiada.